کد مطلب:329499 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160
زینب (س ) در بالین علی اکبر
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
حسین (ع ) كه از شهادت علی (ع ) باخبر شد، از خیمه بیرون آمده به بالین جوان قرار گرفت و همچنین كه می گریست و اشك اندوه می بارید، فرمود: جوان من ! خدا بكشد كشندگان تو را، چقدر این بی حیا مردم بر خدا جری شدند و چگونه پرده احترام رسول خدا را دریدند.
سپس اضافه كرد: پس از شهادت تو، خاك بر سر دنیا و زندگانی آن .
زینب (س ) كه از شهادت یادگار برادرش باخبر شد، به سرعت از خیمه بیرون آمده ، با ناله اندوهناكی برادر و برادرزاده را ندا می داد و بالاخره بی تاب شده ، خود را بر اندام او افكند.
امام حسین (ع ) كه خواهر را سخت ناراحت دید پیش آمده او را از روی نعش فرزند بزرگوارش برداشت و او را به خیمه ها روانه كرد و به جوانان دستور داد و فرمود: اینك بیایید نعش برادرتان را بردارید.
آنها حسب الامر آمده و نعش پاكیزه یادگار حیدر كرار را در پیش خیمه ای كه برابر آن كارزار می كردند گذاردند.(102)
حسین (ع ) كه از شهادت علی (ع ) باخبر شد، از خیمه بیرون آمده به بالین جوان قرار گرفت و همچنین كه می گریست و اشك اندوه می بارید، فرمود: جوان من ! خدا بكشد كشندگان تو را، چقدر این بی حیا مردم بر خدا جری شدند و چگونه پرده احترام رسول خدا را دریدند.
سپس اضافه كرد: پس از شهادت تو، خاك بر سر دنیا و زندگانی آن .
زینب (س ) كه از شهادت یادگار برادرش باخبر شد، به سرعت از خیمه بیرون آمده ، با ناله اندوهناكی برادر و برادرزاده را ندا می داد و بالاخره بی تاب شده ، خود را بر اندام او افكند.
امام حسین (ع ) كه خواهر را سخت ناراحت دید پیش آمده او را از روی نعش فرزند بزرگوارش برداشت و او را به خیمه ها روانه كرد و به جوانان دستور داد و فرمود: اینك بیایید نعش برادرتان را بردارید.
آنها حسب الامر آمده و نعش پاكیزه یادگار حیدر كرار را در پیش خیمه ای كه برابر آن كارزار می كردند گذاردند.(102)
102-كتاب الارشاد، ص 459